A2 ինդիկատորը բնութագրում է շրջակա միջավայրի վիճակը մթնոլորտային օդի որակի տեսակետից և աղտոտիչ նյութերի կոնցենտրացիաների բացասական ազդեցությունը բնակչության, շրջակա միջավայրի, բուսականության և ընդհանուր էկոհամակարգի վրա։
Վերականգնվող ջրայի ռեսուրսներն ունեն արտահայտված փոփոխական ռեժիմ։ Վերականգնվող քաղցրահամ ջրային ռեսուրսների 2000-2018թթ. ժամանակի դինամիկայի վերլուծությունը ցույց է տալիս որ ռեսուրսի նվազում չի դիտվում:
Հայաստանը ջրի նկատմամբ պահանջարկի նվազագույն ապահովմամբ, սեզոնային սթրեսներ ունեցող երկիր է: Ջրերի շահագործման տարեկան ինդեքսը (ՋՇԻ) ժամանակ առ ժամանակ գերազանցում է 40%-ը (2000, 2008, 2019 և 2021թթ. -ին կազմել է 65%, իսկ 2022թ․-ին՝ 77%)։
2000-2022թթ. ընթացքում քաղցրահամ ջրի ընդհանուր օգտագործումն աճել է ավելի քան երկու անգամ՝ (2000թ․-ին՝ 1046 մ3, 2022թ․-ին՝ 2422.3 մ3): Գյուղատնտեսությանը, անտառատնտեսությանը և ձկնորսությանը 2022թ. բաժին են ընկել քաղցրահամ ջրերի օգտագործման 87%-ը:
2022թ. Հայաստանում կենցաղային ջրօգտագործումը մեկ շնչի հաշվով կազմել է 44.8 մ3 ջուր՝ 2000թ. -ի ՝ 48 մ3-ի դիմաց:
2009թ. սկսած նկատվում է ինչպես տնային տնտեսությունների ջրամատակարարման, այնպես էլ մեկ շնչի հաշվով ջրօգտագործման աճի միտում՝ պայմանավորված գյուղական բնակավայրերի ջրամատակարարման համակարգի ընդլայնմամբ: Այսօր Հայաստանի բնակչության 95.5%-ը միացված է ջրամատակարարման կենտրոնացված համակարգին:
2022թ. Հայաստանի բնակչության մեծ մասը (95.6%) միացած էր կենտրոնացված և լոկալ ջրամատակարարման համակարգին:
Թթվածնի կենսաբանական պահանջի (ԹԿՊ) և ամոնիումի կոնցենտրացիաները 2010-2021թթ. ընթացքում Հայաստանի գետերի բնակավայրերից ներքև գտնվող հատվածներում բարձրացել են: ԹԿՊ-ով և ամոնիումով աղտոտված հիմնական աղբյուրները չմաքրված կամ ոչ բավարար մաքրված կոմունալ-կենցաղային հոսքաջրերն են, որոնք, գյուղատնտեսական արտահոսքերի հետ՝ մաքրման կայանների բացակայության պատճառով, լցվում են անմիջապես գետերը:
Հայաստանի գետերում բնակավայրերից ներքև ընկած հատվածներում 2010-2021թթ. ընթացքում բարձրացել են կենսածին նյութերի կոնցենտրացիաները՝ պայմանավորված բնակավայրերից չմաքրված կոմունալ-կենցաղային կեղտաջրերով և գյուղատնտեսական արտահոսքերով: Կենսածին նյութերի հիմնական աղբյուրներն են գյուղատնտեսությունը, կեղտաջրերը և անձրևաջրերը: Երբ կենսածին նյութերը ամբողջապես չեն յուրացվում բույսերի կողմից, դրանք, անցնելով գյուղատնտեսական նշանակության հողերով, կարող են բացասաբար անդրադառնալ ջրի որակի վրա:
2022 թվականի դրությամբ Հայաստանի Հանրապետության բնության հատուկ պահպանվող տարածքների ընդհանուր մակերեսը կազմել է 383,1 հազ․ հա, ինչը կազմում է երկրի ընդհանուր մակերեսի 12,9%-ը։